انشا آرزو

انشا آرزو

آرزو چیزی که همه انسان ها در رویای خود دارند تا به آن دست پیدا کنند ؛ و آن برایشان از عسل شیرین تر است و گاهی اوقات پیش خود می گویم ای کاش چراغ جادویی را پیدا می کردم تا تمام آرزو هایم را براورده سازد .

انسان ها از زمان تولد تا هنگام مرگ همیشه در ذهن خود آرزو هایی را دارند که اغلب خواهان ، آرزو های خوب و زیبا می باشند و گاهی آرزوهایشان شامل حال دیگر افراد نیز می شود و آن ها ممکن است در ذهن خود با هم بودن در یک مکان زیبا ، آرام ، بدون سختی و مشکلات را تصور کنند ؛ که همه آنچه را که می خواسته اند بدست آورده اند و اکنون درکمال رفاه و آسایش ، زندگی را سپری می کنند .

انشا زمستان

انشا زمستان

دانه های برف آرام آرام بر روی شاخه های درختانی که در خواب به سر می برند می نشینند ، کم کم از‌ گرمی هوا کاسته می شود و دانه های برف برگ های زرد و نارنجی رنگی را که بر روی زمین اند را می پوشاند .

بچه ها از پشت پنجره منظره ی شگفت انگیز بیرون را تما شا می کنند و هر لحظه منتظر می مانند تا برف به طور کامل بر روی زمین بشیند و همه ی شهر سفید پوش شود .

انشا مادر

انشا مادر

مادر ، کسی که اگر بخواهیم تمام ویژگی های خوب و زیبای جهان را به او نسبت دهیم ، این صفات قادر به توصیف مادرنخواهند شد زیرا که مادر است لبریز از نیکی و سر شار از دلسوزی .

ما از بدر تولد در آغوش مادر ، رشد خود را آغاز می کنیم و او باهزاران حراس و نگرانی از ما مراقبت می کند تا مباداکوچکترین مشکلی برای ما پیش آید که باعث به آتش کشیدن شدن قلب مادر شود.

انشا 22 بهمن

انشا بییست و دوم بهمن ماه

برای ما ایرانی ها دهه فجر از دوازدهمین روز ماه بهمن تا بیست و دومین روز ماه بهمن ایام مبارکی است ، در گذشته بزرگتران و یا گذشتگان ما برای بیرون راندن شاه از سرزمینشان چه کوچترها و چه بزرگترانشان اقدام به راهپیمایی ، نشراعلامیه و شعار نویسی و… می کردند.

این راهپیمایی ها ، شعار دادن و نشر اعلامیه به آسانی انجام نمی گرفت ؛ چون اگر این افراد توسط نیرو های رژیم ستمگر مشاهده می شدند برای آن ها زندان ، مجازات و شکنجه های سختی را در نظر می گرفتند ، اما با وجود‌ چنین شرایطی مردم ایران هرگز عقب نشینی نمی کردند و به مبارزه با حکومت فاسد می پرداختند .

انشا پدر

انشا پدر

پدر سرپرست خانواده است ؛ زحمت های فراوان می کشد تا اعضای خانواده اش ذره ای احساس کمبود نکنند ، از همه چیز می گذرد ،خستگی برایش معنی ندارد ، فقط می خواهد آنها خوشحال باشند .

انشا دهه فجر

انشا دهه فجر

دهه فجر عبارت است از دوازدهم تا بیست و دوم بهمن ماه و علت نام گذاری آن این است که این چند روز نقش تعیین کننده ای بر زندگی

مردم سرزمین ایران داشت و مردم بلاخره میتوانستند ثمره درخت خود را که با تلاش ، خون دادن ، شکنجه ها و راهپیمایی ها پروش داده

بودند را ببینند.

 

انشا امتحان ریاضی

انشا امتحان ریاضی

بسیاری از دانش آموزان به طور یقین با درس ریاضی مشکل پیدا کرده اند ، بعضی از آنها مشکلات سطحی دارند و بعضی بسیار عمیق که درس ریاضی را مانند یک دیو زشت و شکست ناپذیر می دانند .

ما دانش آموزان ممکن است پیش خود فکر کنیم که اصلا ما برای چه باید درس ریاضی را بخوانیم ، وقتی که نیازی به آن نداریم! اما این تصور غلط ما از ریاضی است زیرا ما اگر در خیابان قدم بگذاریم و به پدیده های اطرافمان توجه کنیم می بینیم که ریاضی کاربرد زیادی در زندگی روز مره ما دارد مانند : به کار گرفته شدن علم ریاضی برای ساختمان سازی ، محاسبات کارخانه ها و ساده ترین آن هنگامی که ما به خرید می رویم ، حساب و کتاب لازم است. به هر حال آنهایی که مشکلات عمیق در درس دارند از فرا گیری این دانش بیزارند هر چند که هر علمی خالی از سختی و مشکلاتش نیست.

انشا پدر بزرگ

انشا پدر بزرگ

کسی هست که وقتی نا امید و سر خورده می شوم و دوست دارم مرگ را در آغوش بگیرم ، به من امید می دهد و یک زندگی دوباره و بدون دغدغه به من می بخشد ؛ دوستت دارم پدر بزرگ .

مردی بلند قد و خوش اندام با مو و ریش های مرتب و سفید پر پشتش که همیشه آن ها را شانه می کند و لباس تمیز می پوشد و همیشه خود را معطر می کند ، با دستانی پینه بسته مانند سنگ و چشمانی درخشان همچون مروارید و ابرو هایی کشیده و دندان های ریز و سفید مثل صدف ، او پدر بزرگم و شاید خدای دومم است.

انشا ایران

انشا ایران

من در ایران زندگی می کنم ، ایران کشوری زیبا و بزرگ است . بسیاری از دانشمندان ، هنرمندان ، نویسندگان ، شاعران و… بزرگی که سهمی داشتند ایرانی هستند .

انشا پدر بزرگم

همیشه یاد و خاطر آدم های لوتی و باگذشت ، در ذهن انسان ها باقی می ماند ، و مهربانی هایشان در ذهن ها هک می شود.

پدر بزرگ خدا بیامرز من هم از این دسته آدم ها بود ، او موه های سیاه ، هیکلی ورزیده ، چهره ای سفید رنگ و کشیده داشت . و چشم هایی که انگار خداوند ، مقداری از آسمان آبی را در مردمک چشم هایش قرار داده بود ، به طوری که از نگاه هایش هرگز دلسیر نمی شدی.اما به دلیل آسیب رسیدن به یکی از پاهایش ، در حادثه ای ، در راه رفتن می لنگید . و همیشه در تمام خوشی ها و ناخوشی ها ، لبخند ملیحی بر روی گونه های پژمرده اش بود.